Napięcie Emocjonalne u Dzieci

Dziewczynka i Chłopiec

Dzieci nie są jeszcze w stanie kontrolować swojej energii i emocji, i mogą nie reagować w konstruktywny sposób, gdy jest jej za dużo. Energia dziecka powinna być delikatnie kierowana w różne obszary, np. w twórczość, sport, muzykę, pisanie, taniec itp. Dziecko może wspólnie z rodzicami pracować twórczo np. w kuchni, może wyprowadzać psa na spacer lub pielęgnować rośliny.

W młodszym wieku szkolnym napięcie emocjonalne wyraża się na bazie różnych parametrów – nieufność wobec ludzi, depresja, wycofanie się w głąb siebie, brak normatywności społecznej, wrogość wobec rówieśników.

W celu określenia cech napięcia emocjonalnego u dzieci w kilku szkołach podstawowych przeprowadzono badania empiryczne, które zostały zrealizowane przez międzynarodowy zespół naukowców z Instytutu W. Bechtieriewa. Zastosowano metodę obserwacji standaryzowanej – mapę obserwacji D. Scotta.

Psychologowie wzięli po lupę pierwotne dane pracy diagnostycznej, badając ekspresję wskaźników napięcia emocjonalnego u chłopców i dziewcząt w wieku szkoły podstawowej.

Specjaliści stwierdzili, że u chłopców wskaźnik „nieufność wobec obcych” przejawia się w lęku i nieśmiałości, a u dziewcząt w cechach behawioralnych, np. dziewczynka łatwo staje się drażliwa i nerwowa, szybciej zaczyna płakać i rumienić się w czasie dialogu. Ten sam wskaźnik społeczny wydaje się być silnie wyrażany.

Wskaźnik „depresja” u chłopców wyraża się w stanach emocjonalnych, jak przygnębienie, apatia, itp. Reakcje behawioralne dziewcząt – dziewczęta częściej tracą zainteresowanie nauką, stają się niecierpliwe.

Chłopcy pokazują „wycofanie” jako unikanie kontaktu z dorosłymi i brak reakcji na dorosłych nawet w klasie. U dziewcząt ten sam wskaźnik przejawia się w postaci lęku wobec dorosłych, a ten objawia się zewnętrzną niepewnością działania i niekiedy nadmierną aktywnością komunikacyjną.

U chłopców wskaźnik „lęk wobec dzieci”, przejawia się nadmierną aktywnością i częściej chłopiec staje się bohaterem, próbując zająć pozycję emocjonalnego przywódcy w klasie. Dziewczynki okazują lęk wobec dzieci poprzez naśladowanie „medialnych” osobowości, bycie wyzywającymi i poprzez wygłupianie się.

Należy pamiętać, że napięcie emocjonalne jest inne u chłopców i inne u dziewczynek. Każda grupa dzieci inaczej przeżywa napięcie i inaczej zachowuje się w społeczeństwie. Jeśli zarzucamy dzieciom, że są niespokojne lub boją się mówić przed klasą, mają trudności z wyrażaniem siebie lub wyrażają się zbyt żywo i nie zawsze adekwatnie do sytuacji, to powinniśmy zbadać czy dziecko nie cierpi na stres. Być może takie zachowanie wskazuje, że pole emocjonalne dziecka walczy ze stresem lub próbuje wydostać się z pola napięcia po stresie.

Warto zwrócić uwagę na sen dziecka.  Jeśli dziecko ma problem z zaśnięciem, śpi niespokojnie pomimo tego, że jest zmęczone, to najwidoczniej jakaś sytuacja była dla niego zbyt trudna. Należy również zwrócić uwagę na to, dlaczego dziecko stało się nagle niespokojne. Może się okazać, że dziecko bardzo potrzebuje wsparcia osoby dorosłej.

Istnieje kilka rodzajów problemów behawioralnych:

1) Impulsywne i niezrównoważone zachowanie.
Takie zachowanie jest typowe dla dzieci, które łatwo się ekscytują. Negatywne emocje mogą zostać wywołane przez poważny stres lub nieznaczący stres.

2) Trwałe, negatywne nastawienie do komunikacji
Takie zachowanie świadczy o tym, że wrogość i uraza tkwią w umyśle dziecka już od dawna, ale dziecko stara się je powstrzymać. Takie zachowanie może prowadzić do różnego rodzaju chorób psychosomatycznych.

3) Rozwój lęków.
Niektóre lęki pojawiają się, bo jest ku temu powód, ale niektóre z nich świadczą o napięciu emocjonalnym.

Naucz dzieci doświadczać emocji, przeżywać je. Jeśli dziecko jest złe, to pozwól mu o tym powiedzieć. Jeśli jest obrażone, to trzeba poznać powód i nie zostawiać go z nim, przez długi czas, sam na sam.
Rysuj wraz z dzieckiem, lep przedmioty z plasteliny, poczytaj z nim książkę.

Dziecko może przeklinać i mówić, dlaczego jest złe, dlaczego ma zły humor. W ten sposób staniesz się dla swojego dziecka ważnym przyjacielem, nauczysz je zaufania i otwierania się. Jest to droga do sukcesu i właściwych zachowań społecznych.

Emocje pełnią rolę oceniającą i motywują dziecko do aktywności, wpływają na gromadzenie i aktualizację jego doświadczeń oraz biorą udział w kształtowaniu każdej aktywności twórczej.

Częste wahania nastroju lub utrzymujące się negatywne nastroje wskazują, że dziecko przeżywa pewien dyskomfort, który wyraża się poprzez przygnębienie.

U dzieci w różnym wieku dominujące przyczyny stresu są różne. Niekiedy trudno jest odróżnić stres dziecka od dolegliwości, które towarzyszą normalnym procesom wzrostu i rozwoju.

Dane FUNDACJI

Kontakt

Dane FUNDACJI

Kontakt